Sol8

"Strażnik Raju"

Nie Poczęte Dzieci

Jak to jest że zabijane są
a Anioł Stróż zrasza
bramy raju ich krwią
co rano odchodzą z stąd.

Świat ludzi podłych
decyzji okrada nas
z ciepła naszych dusz.

Ty Aniele mój
już wiesz i odchodzisz
bo idziemy na dno
ciągnąc za sobą
nasze własne dzieci.

Druga Wersja Tej Samej Fraszki

Fraszki Igraszki 2

Mężczyźni niczym fraszka igraszka
która dla zabawy
czeka
na pocałunek miłości
nas kobiety
mając za nic
bo sfrustrowane i zepsute do szpiku
kości

Wyrzucają je w kąt są przecież inne
nowe
pachnące jak róży pąk
kolce jak pazury im przypiłują
pobawią się trochę
i wyrzucą bo już jej przecież nie
miłują

Ale ja...
mówię dość wszystkiemu
miłość to nie igraszka

będę żyć po swojemu
i basta.

Z cyklu było sobie życie...

Rozmowa bardzo inspirująca...

Fraszki Igraszki 1

Mężczyźni niczym fraszka
która dla zabawy igraszki
rozpięta czeka na pocałunek życia...

Wyrwane Życie
zaskakuje Cię
szok i niedowierzanie
że wybrała właśnie ciebie
myśli gnają do chwili
nie chce puścić
słowa drgają
a niemy krzyk
wydziera się z duszy
dlaczego...
i te szukające dłonie
oparcia swego
nie ma już nic
nie ma domu
tylko ta cisza
w pękającym sercu
i strata zapisana
w duszy na wieki

Chwila...Domina...

Jest taki czas
kiedy umysł
jest niczym
czysta kartka
zamknięta w nas.

Którą można
zapisać...
piaskami czasu
i przywrócić bieg
tego co było - obok.

Zatrzymaj się
by dostrzec
nowe chwile
i te przeszłe

Domino

Pionek upa­da
ciągnąc za sobą resztę...
Czerń spo­wita
otu­la krop­le białe
a ty skacz, skacz
mówię ci raz, dwa, trzy
w deszcz swoich łez domina
ot­wierając to, co zamknięte
a uj­rzysz w całości 

Krok za Krokiem

Miaro­we bi­cie serca
jak do tańca uwięzieni
Sma­kujesz swego
pod­niebienia niczym
gorzkiej czekolady
Krok za krokiem
to­niesz w pocałunkach
tworząc li­nię obojętnych
Spoj­rze­niem budzisz
by w tańcu da­lej trwać
Tak jak w życiu się gubimy
dep­cząc co piękne w nas
więc poz­dra­wiam was
Krok za krokiem gubię nas
w tańcu upiora szepcząc
ciszą martwych ust do widzenia...

Z cyklu było sobie życie...                sol8 2 czerwiec 2014, 10:00 

Mroczne Serce

przyo­dziana cieniem oczu
pękam po ka­wałku
w kaj­da­nach życia
nic już nie naprawię
te­go co złama­ne w środku
by rzec choć jed­no słowo
daw­ne de­mony pogrzebane
by obudzić to co zamknięte
mo­je nig­dy * tak * nie będzie gotowe
by kochać bez reszty
dym zaplątał się w mo­je sny
                                                             

Nieogarnięta

Za­baw­nie pat­rzeć tak
jak miotasz się
niczym ćma
nieogarnięta w szkle
bo światło zwiodło cię
szu­kając drogi wyjścia.
w nieby­cie
niep­rzeb­ra­nych myśli
łamiąc iluzję włas­ne­go obrazu
Bo jes­teś jak marionetka

Z cyk­lu było so­bie życie...                              sol8 6 luty 2014, 10:00

Sąsiadeczka

Była so­bie sąsiadeczka
w białych ko­zaczkach
stroiła się w ku­se piórka.
klęczała pod figurą
diabła mając za skórą.
by­le nikt nie rzekł słowa złego
a za­raz po­tem pół wsi obgadać
Żale swe opowiadała
z języ­kiem żmij sycząc
ja­dem pluła na każdego
nasza sąsiadeczka jedna
Z uśmie­chem na us­tach
kłamała we wszystkim
jak­ by była głodna
wie­dzy o sąsiadach
więc ciągle jadła i gadała

ta­ka ona pusta…

Z cyklu było sobie życie...
                                                              sol8 18 grudnia 2013 21:00

Serca Wiatr

Po no­cy strudzony
sam przeganiam
Szu­kając gwiazd
błęki­tem otu­lony
chylę po­kor­nie czoła
przed wiel­kością Boga.
Kłaniam się w blasku
księżyca
W obłokach pieśni tonę
prosząc o os­tatnie resztki
mądrości tuląc ser­cem
ok­ruchy księgi
za­pisa­nej Twoje słowa.

                                                                sol8 29 październik 2013, 19:13 

Lilia

Śmierć węszy
jęczy pragnieniem
szu­kając Cię'

Psy gończe ruszyły
aniele biały
by krew sączyć.

Jak dopadną
nic nie zostawią
ot­chłanią zgaszą
jas­ne światło'

Woń li­lii pochłoną
ślad po Tobie
wspom­nień zamarzą.

Zgasną oceanu oczy błękitu
fa­le ser­ca ucichną
za pomną starania
wal­ki o dobro...

Tyl­ko ciem­ność Cię ogar­nie
a daw­ne gra­nie gdzieś umilkło
śmiech za­mil­kną mo­ja li­lio .

Dedykowane Juri .                                      sol8 16 czerwca 2012, 08:18

Znak Zapytania

Łow­cy dusz mar­twi już
w sen­nych koszmarach
ja­wiący się - kpiąc z nas.
by wyk­rwa­wić cały świat
od­bierając ciepło swe ...
bo za je­den cios da­ny
zapłaco­ne będzie dziesięć.
Dając swą dłoń?
nie wiem? czy masz
jeszcze serce?
scho­wane w egoizmiepocho­wane ...

                                                                    21 czerwca 2013, 11:37 

Ojcze

Oj­cze pijany
coś zapił
świat cały
a w głupocie
swej stracił
szacunek cały
nie masz już nic
prócz własnych
rąk do pra­cy
koszu­li na grzbiecie
i imienia - Kazik.

Tańcząc z bólu
z mar­twym uśmiechem
człeka od łez wołasz
o pomoc
cho­wając ostatni
łyk za pa­zuchą.

Klnąc się na Boga
córuś kochana
nie jes­tem pijany
to pot po mnie
z pływa
po ciężkiej pra­cy ...
                                                              sol8 11 czerwca 2012, 08:47

 

Zapomniany

Nie zaw­sze poz­nasz
smut­ku ob­licze
gdy łzy rzęsis­te się leją
by­wa że w ser­cu
łamie się życie
a us­ta śmieją ...

W bólu sa­mot­ności
płyniesz w od­dal
jak ptak który
spłoszo­ny w ciszy
od­le­ciał w krąg za­pom­niany ...

Pa­miętasz uśmiech
płynąc w łodzi smutku
gdzieś w od­da­li
zaplątał się ptak w szu­wary ...

Cichy sze­lest słów
za tonął na dnie serc
to Ja Za­pom­niany ...             

                                                                    sol8 4 czerwca 2012, 12:55

 

Wspomnienie

Mówią , że jes­tem
głucha i niema
tak dziw­nie
za­wie­szo­na w ni­cości
brodząc bo­so rosą
sza­mocząc się
nad mar­twym
uśmie­chem
człeka

który zna mil­czący
śpiew drzew .

Us­ta je­go sa­mot­ne
kładą krop­le
życia .

Pra­wie nikt nie wie
że cisza
pro­wadzi roz­mowę
z duszą skłóconą

a ja ig­ram wciąż
przed dnia początkiem
który za­pala
oczy roz­marzo­ne
sza­leńczym uczu­ciem

tu brak miej­sca
dla tej
co po no­cy się błąka
w ro­jach gwiazd
pośród marzeń
gdzie z cza­sem
i tak jest za cias­no.

Bla­de gwiaz­dy już gasną
od­szedł sen
by móc od­na­leźć
ciszy świat wspom­nień.
                                                        sol8 23 marca 2012, 09:25

 

 

Złość

Nie wo­la przytłacza
obezwład­nia
cho­wasz się
jed­nak
nic to nie da
i tak cię do­padnę

w złości po­wykręcam
uto­pie w łzach
światło zgaszę a
niemy krzyk te­lefo­nu
ściśnie krtań .

Plączesz się
po ko­rytarzach
upa­dasz ...

Na­wet błagal­na
mod­litwa mar­twa
ser­ce pus­te
daw­no za­pom­niało
co to wiara

tyl­ko dzi­ki śmiech
ogar­nia cię
i tak zos­ta­nie
choć błagasz
o spokój duszy
pok­rewną sios­trę
da­rem­ny to trud
bo ja jes­tem tu.
                                                              sol8 15 marca 2012, 13:10 

 

Życie ...

Zer­wa­ny krok
marzeń ucichł
wspom­nień toń
prze­padł
po­zos­tały łzy i smu­tek ...

Budzisz się ze snu
wijąc w sza­rej
rzeczy­wis­tości
świata złych prag­nień.

Choć otu­la cię spokój
niewie­dzy
ra­nisz niczym wiatr
szu­kając ujścia
zro­zumienia
te­go co było i jest.

Sza­ry ptak po­gubił pióra
nie ma nic
zos­ta­je sam
w głupo­cie .

Zaufa­nie ważny krok
nie jed­ne­go zwiódł
gdy chwy­cił nie tą dłoń
by da­lej iść ...

Szkoła smut­ku serc
tkwi w nas
na długi czas

Otu­leni mu­zyką
wspom­nień
prag­niemy ale nie ro­zumiemy
a wys­tar­czy ot­worzyć dłoń
przy­tulić i poczuć smak
te­go co jest w nas ...

De­dyko­wane...                                        sol8 23 lutego 2012, 10:32

 

Nie takt

Księżyco­wa noc
roz­sy­pała gwiazdy
ut­ka­ne sreb­rnym
ko­bier­cem modlitewnych
li­tanii aniel­skich pieśni.

Na ołtarzach chóry grzmią
skarg nie posłusznych
w takt dreszczy ciał
by po­minąć wzrok
uk­ry­ty w cieniu sal.

I ja nie czys­ta jes­tem tam
zak­ry­wając swoją twarz
słuchając szeptów
mi­lionów gwiazd
łudząc się o dob­ry znak
zacho­wując po­zorną
czys­tość na dzień odejścia...

                                                                sol8 13 września 2012, 00:00

 

Dwa życia obok nas

W szu­mie za­wodzą śpiewy
aniel­skich skarg
gdzie by­wa sa­mot­ność
otu­lona sza­lem łez
by zro­zumieć dlacze­go?

Ty­le smut­ku, żalu
po­zos­ta­wione w ser­cach
blis­kich i strach
by odejść...
za pom­nieć, że oni są
zos­taną by da­lej żyć.

Pias­ki cza­su
pok­ry­te ta­jem­nicą
w mu­zyce szu­mu toną
dlacze­go tak mu­si być
by po­zos­ta­li cier­pieli
w nie zro­zumieniu.

Twych de­cyz­ji.
Boże mój
pomóż zro­zumieć
ser­ca szum
bi­cia fal
po­wiewu smut­ku

by odejść sa­mot­nie
tam gdzie ser­ca dom
życie obok mi­jając nas ...
po­pat­rz jak mi­ja czas...
                                                    sol8 16 grudnia 2012, 17:06

 

 

Siostra Nie Moja

Ja i ona stąpam
miaro­wo drogą do­nikąd
w mu­zyce skąpa­na
zdradzo­nych nut.

Wy­mie­rzając czas
strudzo­nym od­dechem
oczu pełnych łez

gdzie gwiaz­dy gasną
wpat­rzo­ne w cienie serc
przyo­dziana w suk­ni czerń
po­całun­kiem żeg­nam cię

czar­ny aniele skąpa­ny krwią
nieumarłych pełen po­gar­dy
dla życia włas­ne­go i cudzego

kości w rozkładzie rozsypane
w ciszy mil­cze­nia pozostaną
tam gdzie ty i ona sios­tro nie moja.

                                                                    sol8 25 października 2012, 00:00

 

 

Zamknięty

Gdzieś między szufladami
roz­bi­ty w emoc­jach świata

wy­rywasz to co masz
w sa­mot­nych dłoniach
licząc suche łzy

za­pom­niane w płatkach
róż zdep­ta­nych stóp
mówiącej to nie ten czas
i nie te ser­ce masz.

Pat­rząc wytrwale
w ka­mien­ne ser­ce czarne
gdzie brak je­zior oczu
w to­ni chłodu pozostajesz

tam sam na­gi ubo­gi
ob­darty z duszy
z ka­lekim ser­cem
zam­kniętym w dłoni...

Dedykowany...                                      sol8 20 września 2012, 22:48

 

Niemy Krzyk

Białe pas­ma
poukłada­ne
w fa­li przypływu
nie tknięte.

Niemy krzyk
po­zos­ta­wia śla­dy
budząc duchy
przeszłości.

Tyl­ko sak­ralny po­wiew
wi­ta me ciało w ciszy
is­tnienia z bra­ku
is­to­ty dal­sze­go
zro­zumienia
ducho­wej egzystencji.

Gdzie mar­twe drze­wa
zroszo­ne krwią
głupo­ty rze­ki
ludzkich poczy­nań.

Da­rem­ne ofiary iluz­ji
idących do ot­chłani
nieby­tu zapomnienia.

Więzieniem by­cia sobą
w klat­ce ek­stre­mal­ne­go
życia... by być i żyć...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                    sol8 6 września 2012, 12:36

 

 

Cichy Szept

Szep­ty mi­lionów gwiazd
tańczą wal­ca
smut­ku by zro­zumieć
ból sa­mot­ności
roz­sta­nia i rozczarowania.
Idziesz bo­so nocą ...

Myśląc dlacze­go ja.
Łapiąc łap­czy­wie
swe życie

które miota się
między pal­ca­mi
pajęczych wspom­nień
uto­pionej wol­ności
oku­pionej sreb­rny­mi łzami
tak pus­te i długie ...

Tyl­ko te szep­ty
tam w górze po­zos­tają
by w ryt­mie wal­ca
co­kol­wiek zro­zumieć ...
                                                                sol8 29 sierpnia 2012, 23:29

 

 

Taki Dzień

Burzli­wy dzień
cieni deszczo­wych
mówiących to co złe
tuląc szep­ty
naiw­ności cza­su .

Widząc to co
chcesz zdradą
sios­trza­nej miłości
otu­lona pieśnią
pi­janą w nar­ko­tycznym
uniesieniu krwi.

Sącząc zdra­dy
bliźnia­czej duszy smak
zjad­li­wego ser­ca
daw­no upadłego
w sa­mot­ności
po­zos­ta­wione­go krusząc
życia mro­ku czas.

Ko­niu­szka­mi palców
do­tykasz os­tatnią
cząstkę upadłego
za­pom­nienia ...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                  sol8 20 lipca 2012, 10:08

 

 

 

Marionetka

Słod­ka miłości
pełna obaw
otu­lona uro­kiem
praw­dy...
sma­kiem pomarańczy.

Mu­zyką soczys­tych ust
oczu pełnych obaw
sprag­nionych
twe­go sma­ku.

W świet­le księżyca
za­pom­niany­mi
urojeniami...

Szu­kane między
pu­dełka­mi
wiel­ko­miej­skich dusz.

Ro­zeb­ra­ne skórki
wa­lające się
po ciele
ska­zy
bluesa.

Śmiało śmiej się dziś
a ja biorę wol­ne
i od­poczy­wam
od życia ...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                        sol8 7 czerwca 2012, 22:23

 

 

Modlitwa

Mod­litwa pa­na za­pom­niana
wyr­wa­na ser­cem gdzieś
poszar­pa­na ...

Umarłych wspom­nień
za­sypa­nych pośród
stert oszu­kanych
śmieci ...

Ja to­bie na tęczach
się pa­nie kłaniam
i pieśnią za­wadzam
dla nie umarłych
wzgardź-am
słowa upadłe wy­powiadam

co kar­mią duszę bla­de
od strachu
nadzieją raju...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                                    sol8 16 maja 2012, 00:00

 

 Anioły

Anioł no­cy spo­wity snem
zmęczo­nych oczu
ot­wiera duszę

sprag­nioną deszczu łez
gdzie li­tania życia
zaczy­na się
kochanką wzgar­dzoną

dep­taną niczym kwiat
je­sien­ny, który usycha
w swej tęskno­cie.

Skąpa­na pieśnią
zachodzących pro­mieni

Gdzie krzyk zaczy­na
i kończy w bar­wach
czer­wieni ...                                     

                                                                              sol8 14 maja 2012, 22:00

 

 

Wspomnienie

Sios­tro no­cy
wspom­nień uto­pionych
śpiewem przy­gar­niasz
smut­ki mroku
z daw­na pog­rze­bane
duszy zapomnianej.

Otu­lasz płaczem żalu
dusząc uśmiech
led­wo tlący
za­mykając oczy
na światło oraz słowo
praw­dy kończące
życie we mnie
odeb­ra­ne cierpieniem.

Wołam ,dep­czę
nie ro­zumiem
gwiaz­dy gasną
czy to już ko­niec
sios­tro
pieśni czar­nej
duszy mo­jej ...
                                                              sol8 10 maja 2012, 16:25

Motyle

Jesteśmy jak motyle
które zapadły w zimowy sen
ale już nie wracamy
nie wyczekuj tego
co było...
głupich...
a dniem
łącze się ze snem.
w niemocy zmęczenia
zapadam się...
to już reset
który pochłania mnie.

Walc Wszystkich Świętych

wiem ale nie rozumiem
pragnąc by się za trzymać
i czuć życie i odgadnąć
pomieszane zmysły moje

ucichły szepty niedbałe
w ciszy zamknięta wspomnień
które przychodzą i odchodzą
w nutach fraszek zapomnianych

w pocałunkach strachu tonę
a przepaść czeka w językach ognia
gdy martwa dusza zrywa nuty życia
by ostatni raz zatańczyć ten przeklety walc

Oczy

Mętne oczy
płyną gdzieś
w od­da­li
nikt nie pot­ra­fi
pojąć ich blas­ku.

Czy gasną
czy płoną
nikt nie wie
bo gar­dzą
ni­mi.

A one płaczą
nad lo­sem
i w swym
wes­tchnieniu
pat­rzą na świat dłoni
które spla­tają
war­kocz wspom­nień.

Od­chodząc ku no­cy
w ciszy łez
mętnych oczu.
                                                            sol8 31 lipca 2012, 21:37

 

Głosy

Ludzki głos łamie ser­ca
pa­li dusze Je­go głos
to - siła Wo­dos­pa­du
który niszczy wszys­tko
co sta­nie mu na drodze.

Nie chce słuchać
płaczu ni wołania serc.

Du­si siłą to co piękne.
Gdy krzyczysz, wołasz nie słyszy
bo widzi - tyl­ko swój cel!

Możesz go czuć podzi­wiać
ale spróbuj się zbliżyć
a pochłonie cię
będziesz tak jak On dud­nił
i krzyw­dził w Si­le swej.

Za­pom­nisz co to Ser­ce
czym jest Miłość.

Zam­kniesz oczy na to co piękne
by widzieć tyl­ko
up­ragniony cel.

Idź, a zo­baczysz
morze ludzkich emoc­ji
po­siane złem
które uwodzi cię ...
                                                            sol8 26 lipca 2012, 23:25 

 

Odejść

Miłość - gdzieś za­pom­niana
pośród smut­ku łez
spoczy­wa na dnie
sa­mot­nych wes­tchnień.

Mrok gościem
duszy mej
brak wspom­nień
z listów życia.

Rząd słów z ust
niszczy uczu­cia
sze­lest wiat­ru
śpiew ptaków
nik­nie we mgle
tyl­ko pus­tka op­la­ta
w ciszy za­sypiam
nie mogę oczu ot­worzyć
by da­lej iść.

Ty pi­jesz z ciała
me­go życia
pok­ry­wając swe us­ta
pięknem słów
by nie dos­trzec
włas­ne­go egoiz­mu
lecz sam wierz
że to da­je je­dynie śmierć.

Dziś żyję
by wal­czyć
z następnym dniem.

Ciebie daw­no nie ma...
Jes­tem - Żyję i kocham życie ...
                                                          sol8 28 czerwca 2012, 10:05

 

Żądze

Żądze niena­wiści
budzą się
strach spo­wija
nasze ciała
ciem­no zim­no - on cze­ka
chwy­ci w zim­ne dłonie
by objąć po­całun­kiem
zab­rać duszę .

Pos­taw tu nogę
a stra­cisz
to co masz
zys­kam ja.

Ty zos­ta­niesz
nie masz nic
tyl­ko strach
oczy pus­te
duszy brak
będziesz zaw­sze sam
budzę zmysły
sączę jad
by pochłonąć

to co masz.

Życie czym jest ? Po­myśl sam ...       

                                                    sol8 27 czerwca 2012, 09:30 

Milczące Anioły

Anioły nocy

mil­czą płacząc
patrząc
na ka­mien­ne ser­ca.

Budzi­my ciała martwe
daw­no upadłe
nie ma nic
prócz pus­tki i chęci
by­cia tym jedynym
dep­cząc przy tym in­nych.

Pa­miętaj że pokrywa
lo­dowa nik­nie
a ty z nią .

To zapłata dana
za smak go­ryczy
który pozostanie
tyl­ko nam ...

                                                        sol8  15 czerwca 2012, 00:00

zaskakuje Cię
szok niedowierzanie
że wybrała właśnie ciebie
myśli gnają do chwili
gdy było bezpiecznie
ciemność obejmuje
nie chce wypuścić
ze swych ramion.
Pragnienia gasną
a niemy krzyk
wydziera się z duszy
dlaczego...
i te szukające dłonie
oparcia swego
tego ciepła co odeszło
nie ma już nic
nie ma domu
tylko ta cisza
w pękającym sercu
i strata zapisana
w duszy na wieki

Biała Dama

Biała da­ma zam­knięta
w duszy wspom­nień
przyo­dziana marze­niami
z daw­nych lat ...

Po­zos­tały tyl­ko
suche łzy
które dają pos­mak bólu
stra­cone­go la­ta.

Piękno za­pom­niane
usychające­go og­ro­du
gdzie zam­knięty w ser­cu dnie
klucz prze­padł z po­ran­nym snem.

Otu­la cię bla­dy świt
zim­nym po­wiewem sta­rości
wołaniem echa serc
co było, a nie jest
snem prag­nień woła
w tą dżdżystą zimną noc.

A woń piękna po­zos­tała
w sta­rej fo­tog­ra­fii
wyb­lakłej jak Ty.

Po­zytyw­ki ton op­la­ta wyt­rwa­le
by nie poz­wo­lić za­pom­nieć
te­go co było, a nie jest...

Damą w bieli już po­zos­ta­niesz
ut­ra­conych chwil ...
                                                      sol8 4 września 2012, 21:32

Noc

Jak pro­mień Księżyca
co z no­cy życia
prze­nika przez śmier­ci drzwi
Jak morze wzburzo­ne
gdy wicher dmie.

Jak szum fa­li sunącej
słyszałam wes­tchnienie
przeczu­cie dnia
pośród Ha­des-owej no­cy.

Stłumione ta­jem­ni­ce
pełne zdu­mienia
to wołanie Szeolu
by otu­lić wspom­nienia.

Zam­knij oczy
i śnij o księżyco­wej no­cy.

Z da­wien daw­na po­gar­dza­nej
w uśpieniu za­pom­nianej.

Na kąci­kach ust zak­witł
uśmiech pełen
spłoszo­nych obaw
o jut­ro i dziś
by da­lej iść.

 W za­wiei życia i by­cia
bo zaw­sze
jest ta nie pew­ność ...
                                                          sol8 28 lipca 2012, 17:23

Serca

Anioły no­cy
nie mają serc
daw­no je wyrywały
by za­pom­nieć
sens Boga.

Po­marły by na­rodzić się
w żalu upadłych.

Go­ryczą mogą za­lać
każdy błogi dzień
a ty na ko­lanach
błagasz ko­lej­ny raz
zraszając łzami
resztki człowieczeństwa.

One mil­czą pat­rząc
jak wy­rywasz
ko­lej­ne sa­mot­ne życie.

Wal­cząc o god­ność
is­tnienia po­walo­ny
przez upadłych...
                                                              sol8 8 września 2012, 00:00

 

 

Iluzja ...

Przekłama­na iluz­ja
po­ciąga na­miętnie
wyp­lu­ta, przeżuta
pro­si tak
o czar­ta wro­ta
by og­rzać serca
mro­ku drzwi...

Złapa­ne myśli
w skrzydła anioła
niosące łzy
zdzierając
duszę do żywe­go.

Krwa­wiąc sto­py
do upadłego
cier­pli­wość to­piąc
w łzach śmier­ci ziemi.

Oczy upadłych po­marły
za­pom­nieli o da­nym
słowie miłości...

W go­ryczy po­zos­ta­li
tam sa­mi gdzie mac­ki
życia czer­pa­li by
in­nych pocho­wać
za­miast ich sa­mych ...
                                                        sol8 23 sierpnia 2012, 23:53

 

 

Żebrak

Do­lo żeb­racza
uchylna, spokojna
tocząca się
od ra­na do zacho­du
na ko­lanach życia
za­pom­niana przez Boga.

Dziecię spoglądające
w oczy ka­mien­ne
swe­go pa­na
nas­tała noc, a
krom­ki chle­ba brak.

Uśmiech je­go zgasł
mówiąc za matkę tak masz
a te­raz klęcz i płacz
licząc je­dynie na strach
który dob­rze cię zna ...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                          sol8 17 maja 2012, 09:26

Krzyk Szaleńca

Wyszedł ra­no
zginął prze­padł
bez wieści
miał przy­nieś mle­ko
dla dzieci za­pom­niał.

A one proszą
o bu­dyń, który
niczym chmur­ka odpłynął
za­bierając smak też .

Wra­ca - krzy­ki płacz
i strach...
spo­wił dusze bla­de.

Miota się niczym sza­leniec
a dziat­wy w biegu
no­cy cze­luście
bo­so ra­tują ma­leńkie życie
by­le nie do­padły ich
je­go długie ręce.

W sza­leńczym uśmie­chu
on czu­je się wol­ny.

Bo jest dob­ry...
tyl­ko nie ten świat
i nie ten czas...
i nie ta rodzi­na...

Mówię Stop Prze­mocy w Rodzi­nie ...

Wyr­wa­ne z Życia.  sol8 2012

Ta Jedna

Ta jed­na była tu
upi­ta szlochem
po­tykając się o ślady
wy­suszo­ne w sobie.

Gra mu­zyka ona łka
jak za­wodzący wiatr.

W lus­trze życia
nie siebie widzi
zas­tygła w bez ruchu
oczy zapadłe
już nie te
ko­go gra?

Za­pom­niała, bo
w teat­rze życia
zaplątała się
gu­biąc drogę swą...

                                                              sol8 21 marca 2013, 22:25

 Rdzawe Myśli

Brud­ne myśli
za­sypa­ne ko­lorem rdzy

po­karzą iluz­je
niewyśnionych
me­lan­cho­lij­nych dni
które nikną we mgle
mus­kające sto­py
zmęczo­ne po biegu

w ro­sie gdzie blask
spon­ta­niczności zgasł
jak dzień po no­cy
ucichł śmiech nied­bały
zag­ry­zanych warg
wys­tu­kiwa­nych ryt­mem
w snach ...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                    sol8 15 maja 2012, 00:23

 

 

Skrzypce

Kochan­ko skrzy­piec
bieli ut­ra­conej
z daw­na miłości
nut zagubionych.

Ru­sałko no­cy
strun popęka­nych
krwa­wych serc.

Gdzie wy­rywasz
głosem swą
przes­trzeń
tuląc do siebie.

Je­dynie czys­ty sen
który niczym jed­wab
przy­ciąga w po­całun­ku strun
up­ragniony spokój ...

Z cyk­lu było so­bie życie ...                          sol8 18 maja 2012, 15:58

o poranku żegnam się z tobą

pieścisz wzrokiem
źdźbła trawy
patrząc w deszczowe okno
myśląc o tej chwili
kiedy myśl zawiodła
o to jedno słowo za dużo

kroisz emocje na kawałki
dzieląc się z tym na jutro

nutą zdarzeń zamykasz
drzwi i wyrzucasz klamki

łyk kawy smak spokoju
myśli gubią się
westchnienie spływa z serca
i już wiesz że idziesz
nie tą drogą
pochmurny ten łyk kawy o poranku

łykami kawy
słyszę ptasi krzyk
jakby pozbawiony piór
który wyrywa się
z duszy serc...
dwa kroki dalej
kruk rozprawia się
ze swoją ofiarą
a po chwili
w niemym szczęściu
w oknie świata
zanurzona w myślach
biegnę dalej
do szczytów gór
gdzie gasną światła i ja...
moje tętno milknie
a powietrze sprawia
czysty ból
w jednym oddechu
tu i teraz
rdzawe myśli
przenikają dreszczem
mówiąc szeptem

rozmazana twarz
pełna łez...
Oddech szlochu
dramat w sercu
iluzja życia
dziurka od klucz
w niepamięci
dymu z papierosa...

Miniaturka

Czy warto się bać?
Bo licytacja życia
dalej trwa
w ramach zamkniętych
naszych popiołów...

Miniaturka Ciszy

Boli mnie
to co nie odgadnione
we mnie
każde zwątpienie
posiane w ciele
gdzie tlen miesza się z ciszą
a ja łapie łapczywie oddech
iluzji...
w nieskończoność

ŚwitKawa z rana
i uśmiech to mój świat.

Miniaturka

Na dłoniach głupoty
położyłam
serce swe by stracić je
w takt łez
jak poraniona
kolcami róż
krople zraszają
westchnienie
moich wspomnień...

Wyrwane Życie

Jak to jest gdy śmierć
zaskakuje Cię
szok niedowierzanie
że wybrała właśnie ciebie
myśli gnają do chwili
gdy było bezpiecznie
nie chce wypuścić
ze swych ramion.
słowa drgają
a niemy krzyk
wydziera się z duszy
dlaczego...
i te szukające dłonie
oparcia swego
tego ciepła co odeszło.
nie ma już nic
nie ma domu
tylko ta cisza
w pękającym sercu
i strata zapisana
w duszy na wieki
zamknięta i łzą otarta...

w niemym krzyku
gdzie byłeś ?
Zostawiłeś mnie
a mój dzień
lecz świat umarł
uwieziony w sercu mym
światło mroku dziś mnie otula

Miniaturka

Wspomnienia otulają
niczym Anioł Stróż
ciepło śpiewu
jego nut
daje nadzieje
że nie odejdzie
a skrzydła nie poranią
duszy mej...

i zmienię się
na tą którą nie byłam
a jestem...
Bo to ogromny luksus
mieć uczucia
i nimi się dzielić
dziękuję ci
już ich nie mam
zostały wdeptane
czas je wymazał
więc nadal

Do Trzech Razy Sztuka

Nowy dzień
zły jak ty
gdy rzuciłeś mnie
jak kamień który nie wraca
ze wschodem słońca.

Nie pytam cię wczoraj
no bo i po co...

Motyle

jesteśmy jak motyle
które zapadły w zimowy sen
nie wyczekuj tego
co było...
głupich...
a dniem
łącze się ze snem.
w niemocy zmęczenia
zapadam się...

Moje Drzwi

Gdy stoisz i patrzysz
w drzwiach najciekawiej
muzyki takt
w kroplach deszczu
układając z nut
czerwone mozaiki
wspomnień...

Krew się sączy
niczym strumień
walcząc o ostatni oddech
by za chwilę nastąpił
nieoczekiwany koniec.
to co zostało jest umarłe

grawitacja

byt złego snu
od słowa pomyłki
tak jakby biec i upaść
a jednocześnie spadać
w mroczną czeluść ( nicości ).

masz skrzydła nie pomogą
bo mrok oplącze je
niczym dwa warkocze
ciągnąc mocno w dół
słodko zsyłając zimny sen

walczysz o grawitację
czy uwolnisz się
nie wiem... to tylko zły sen
łapiesz oddech
zrywasz się by biec

o północy...

otwieram oczy
sen - przerywany
zmęczona patrzę
w blask kominka
jak tańczą języki
w czerwieni tonąc
oplata mnie
tuląc się z sykiem
pragnienia suchych łez

nocy toń przywodzi
szyderczy śmiech
pełzający pod stopami
liżąc zimnem swym
czego nie znoszę
się w głęboki sen

jak by chodził
śpiąc piechotą
dzwoni lecz nie czeka
żadnych drzwi
szkoda
a ekran lśni
pilnując złudzeń
a obok płynie czas

Miniaturka

Złodziej dusz
odziera cię
z twoich
wspomnień .

Pozostawia za sobą
zimne ślady stóp
szarpiesz się
by zapomnieć
on jednak otula cię
swą zimną
bielą
całując na dobranoc .

Diamentowe Serce

jak pragnienie bycia
chcesz czuć bicie serca
które kruszy się
co ujrzysz przez
pryzmat domu życia
gdzieś daleko znika
w ciemnościach
wspomnieniem
we mnie dla Ciebie
biegniesz z uśmiechem
gasnącym bez żalu
które lśni diamentem

Przekleństwo Cieni.

Biegniesz przez pustkę duszy
smutkiem w sobie depcząc innych
po drodze do donikąd ...

Taniec Życia w niczym
budzi cię ze snu cieni
w którym tkwisz zaklęta sama .
Mówisz żegnam i idziesz z stąd ...

inspiracją te słowa...

Kto straci swój cel jest jakby zepsuty .

bo ona chce być doskonałą
niczym spojrzenie anioła
czarnej wdowy
i nie ważne że to złe
już nie ma anioła
jest tylko śmierć
odbierasz telefon

słowa, słowa, słowa,

Sza­re dni uśmiech znikł jak Ty.
Odchodząc niczym zim­ny świt.
pog­rze­bane słowem
nie wskrze­sisz umarłe serce
które zapętlone.
prócz wspom­nień pog­rze­banych
od­chodząc - szar­pią mną łzy
Żeg­naj kochanie moje
bo ja zos­ta­je tu, a Ty tam
jak kiedyś ja.
Dobranoc Synku.

Z cyk­lu - szare dni w słowach...    sol8  18 luty 2016, 9.00

Dla Synka

Połamane, rozdarte ciało złożone w ofierze życia
odeszło z Tobą dla Ciebie, by wołać głosem
umarłego dzieciątka Twego.
tylko czarnym snem spowiła serce
tyle dała ci synku.
garść piachu, nigdy nie wymaże
tego co złe w słowach zabierając dwa życia
by na koniec pogrzebać to co piękne
nie licząc umarłych rwąc na kawałki,
by zniszczyć i w kąt, bo nie potrzebna jej taka miłość
jak Twoja - słowa, słowa, a życie jest tylko chwilą
a wy kochany synku rozpłynęliście się w mroku.

Z cyklu - słowa, słowa...          sol8  18 luty 2016, 16:10

NieByt

Oddechem ciężkim przy­wołuje złe dni
by od­no­wa żyć.
cieni błądzących w ciele mym
szep­czących w nos­talgii uśpionej duszy
jut­ro nie umiera nig­dy
o zim­nym świcie
tulące się do sza­rych po­wiek

Umarłe

Deszcz

krop­le deszczu
prze­nikają moje ciało
op­la­tając zim­nym dreszczem
niczym mgiełka powietrza
ni­cość wni­ka we mnie mętna
upo­mina się o resztę
w zapłacie łamie serce
a w us­tach pozostaje
je­dynie smak
zim­nej czekolady
za­pom­niany z daw­nych lat
co w swojej duszy pomarli
by da­lej kroków życia nie postawić.

Porcelanka

Była so­bie mała lal­ka
por­ce­lan­ka krucha
spo­wita pajęczą siecią cza­su
jej oczka wys­traszo­ne
oglądały świat
z półki sta­rego kre­den­su.
Zos­ta­wiając ślad po­ryso­wania
a słowa, przep­raszam nie wygładzą
ry­sy zad­ra­pań, co pękają ni­by kra
tonąc w prze­myśle­niach
swe­go małego za­gubienia
w kre­den­so­wym świecie.
by oczyścić lalę kochaną
ona po­daje rączki kruche
prosząc niemym krzy­kiem o miłość
widzi tyl­ko od­po­wiedz
nie wol­no do­tykać la­li - idź stąd.
by więcej nie pa­miętać
a łzy swe, w kryształ
poukładała dla swej pa­ni
by w świet­le świec mieniły się
barwą tęcz.
                                                            sol8 13 grudnia 2013, 19:25 

Obłęd

In­spi­racją opi­nie Bog­dan G.

i Wit­ka Cytaty. info.

Obłęd leży w nas samych
za­leży, który­mi wpuścimy
go drzwiami...
Uśmie­chem nieśmiałym
pełznie, jak obłąkany
by przyw­rzeć, ni­by kaftan
biały... i gra
skrzy­pek spętany
tuląc się do strun
wspom­nień w pluszowym
mi­siu schowanym.
Obudź się, bo już czas
a nie jak kamień
zas­tygły w bez­ruch trwasz
la­ta nas zmieniają
nie czas - więc graj...
na dachu świata
bo jes­teśmy wolni

niczym biały ptak...

                                                                    sol8 20 maja 2013, 00:04

Podeptane Serca

In­spi­rac­ja Michał Bajor.

'' Po­dep­ta­ne Kwiaty...
i niedo­pitej w pośpie­chu her­ba­ty ''

Po­dep­ta­ne ser­ca
i ty­le wierszy
z moją nie do­pitą
herbatą...

której nie lubię
choć jej potrzebuję.

Pat­rząc na dłonie
zmęczone
nie mo­jej pra­cy
wy­ryte papilarne linie
znaczą się
nie pulsem
roztrzaskanych
myśli zakazanych
podeptanych
Kwiatów nie moich.
                                                                    sol8 16 maja 2013, 11:48

 Miniaturka

Prze­paść, a re­zul­tat jeden
spa­dając pociągasz
za sobą ma­kietę
a ka­meleon trwa
na­dal dzielnie
przyodziany
pa­letą barw.

                                                            sol8 15 maja 2013, 00:01

Miniaturka

Nic nie jest oczywiste
spon­ta­niczność opada
jak ko­tara, a zaraza
pełznie niczym zjawa.
Rywalizacja
dum­na upadła
pus­ta i na­ga tkwi
w po­zie patyczaka

bo ja jestem medialna.

                                                            sol8 14 maja 2013, 00:00

pomiędzy dniem a nocą

Wyr­wa­ne emocje
poukłada­ne od środka
pat­rząc na nie
myślę so­bie gdzie jestem
tu czy tam?
twarzy grymasów
uma­lowa­na zapomniałam
zap­ro­sić siebie
do środ­ka otchłani
uczuć pogrzebanych
w niepa­mięci świata.
dusza odziera się
z głosów przystani.
zim­nej ro­sy gdzie krzyczy
tyl­ko spłoszone ptactwo.
po­między szuwarami
śladów wiodących stóp
na bag­nistych mokradłach.
Ut­ka­nych pajęczą siecią nicości.


                                                        sol8 27 sierpień 2013 21;25 

 

Duchy Przeszłości

Wyrwą ci z oczu
przeszłość oschłą
po­miętych ust.

Nicze­go nie zmienisz
by zgasnąć niczym
lam­pion drżący na wietrze
za­wie­szo­ny w ni­cości.

Jak dwie rzeczywistości
zaplotły się niczym
war­kocz dwóch światów
pod na­pięciem
w emoc­jach zakłamania.

To­niesz w bar­wach światła
przekłama­na jak nie ta
którą poznałam

siostro nie moja...

 

                                                          sol8 17 lipiec 2013. 21:58

Ona - Tu i Tam

Śmierć uśmie­cha się
do tych co tańczą z nią.
Po­zory mylą w takt nut
westchnienia.
Przyo­dziana czerwienią
w niewo­li uśpienia
oczy gasną...
Po­zos­ta­je jedynie
szept milczenia
usłany płatkami
Jej ust...

                                                      sol8 13 maja 2013, 00:00

 

Twarze

Zasłona Słów
przyo­dziana
brudem...
Zgasły odczucia
ludzkich serc
na­wet ślepcy
idą na rzeź
a ja gram swoją
pieśń - idź precz
licząc w takt
ciszy mej
nie za­pomnę Cię
przyjdę i wezmę
co moje
zdzierając maski
głupo­ty Twojej. 

                                                       sol8 6 kwietnia 2013, 16.06 

 

 

Droga

Kruszę kromkę chleba
a w niej nicość
oczu pustka.

Pat­rzy i mówi
daj spokój.

Idę dalej
sieć zła
brak czasu
na święty spokój.

Budząc zło swoją drogą
przyj­dzie zapuka
mówiąc masz coś chciała.

Sy­pię sól - hiena węszy
po­karzę coś po­siała to dostaniesz
ręką łamie kromkę swą
nie dzieląc dob­rej dro­gi zgody.

Co zas­ta­niesz na końcu
nic precz z oczu ...

                                                          sol8 1 kwietnia 2013, 00:00

 

 

Elf

Mały elf po­jawił się
by zgasnąć niczym
pro­mień słońca
zachodzące­go.

By obudzić się
w czar­nym tle.

No­cy pochłaniającej
is­totę sa­mego siebie.

Dlacze­go tak mu­si być
że to co piękne
od­chodzi w nie pa­mięć
gu­biąc nas i czas...

Oczy pełne smut­ku
ser­ce pęka
by pożeg­nać się
i za­pom­nieć, że jes­teś ...
                                                            sol8 22 stycznia 2013, 00:02

Smak

Łzy oczyszczają
lecz nie ciebie
bo za­pom­niałeś
prawdę po­wie­dzieć.

Jut­ro przyj­dzie no­wy dzień
nie dla ciebie...

Jeśli masz czas
wy­jaw swój strach
by ogarnąć duszy brak.

Krok za kro­kiem
mar­twy uśmiech
nie ten kieru­nek.

W ciszy po­całunek
śmierć przy­gar­nia.

Oczy mar­twe
pat­rzą w ciąż
w mi­niony czas
gdzie brak skarg.

Po­zos­ta­je wspom­nień
duszy smak
życia przekłama­nego
lecz nie chciane­go.

Sa­mot­ność kłam­stwa
ok­rutną sios­trą jest.

Falą życia miota­ny
po­myśl za­nim
odej­dziesz stąd.

Po­zos­ta­wiając
pus­tki smak
dla tych co
kochają i pa­miętają
kim jes­teś...
                                                              sol8 17 grudnia 2012, 07:25

 

 

Ta Mała

Poszar­pa­na w uczuciach
dławi się marze­niami.

Spa­lony­mi w iluz­ji
zabłąka­na w py­taniach
o po­ranek ten dob­ry
czy zły, który utu­li
do snu by się obudzić ...

Czu­wała lecz zas­pała
spo­wita czar­nym smutkiem.

Tuląc do siebie szepty
złow­ro­gich słów
ziemi czar­nej
usłanej różami gra­barza
w po­całun­ku śmier­ci...

Za­sypa­na po­piołem nadziej
że będziesz tam
i nie za­pom­nisz
że to ja zapomniana
przybłęda córka grabarza...
                                                      sol8 24 października 2012, 00:00

 

 

Ocean

Pat­rzysz i nie widzisz
po­zos­ta­jesz tam sam
py­tający o wczo­raj i dziś.

Tak pod­le pozostawiłaś
po so­bie tyl­ko łzy
a mówiłaś jak kochasz
prag­niesz i łakniesz
lecz nie ma nic
tyl­ko krzyk ser­ca co pęka
i za­myślo­na twarz
roz­darte ra­miona i ty.

W ser­cu pokryta
żałobną nutą
co ka­pie ni­by woda

drążąca kamienny
ołtarz wspomnień.

I miłości co pachnie
oceanem, szu­mem fal
i tym pias­kiem co
pieścił czu­le pozostawiając
te­raz tyl­ko już smu­tek ...

De­dyko­wany ...                        sol8 21 września 2012, 19:55

 

 

Dusza

Za­pat­rze­nie nie w siebie
gdzieś uto­pione
zabłąka­ne w chaosie
włas­nych li­ter smut­ku
z garścią ser­ca ...

Ula­tują w tchnieniu
by po­zos­tać życiem
za­pisa­nym w nu­tach
kar­tek poblakłych.

Po­całun­kiem zim­nym
wi­tasz py­tając o miłość
chłonąc od­dechem
to co przy­nosi ci wiatr
oceanu szep­ty
błęki­tu umarłych ...
                                                          sol8 5 września 2012, 14:50

 

 

Świt

Myślałam, że
nic nie stało się
dookoła spokój
kłania się
ko­bier­cem zieleni.

Zat­rzy­małam się
dos­trzegłam
dłoń marzeń
sple­cionych
wi­rem świata
bez nadziei i
mar­twy świt
gdzie bieg­niesz ty
falą smut­ku...

Przy­gar­niasz me­wy
sa­mot­ny krzyk
w błęki­cie nieba
za­gubiony o świ­cie ...

A mo­je słowa
od fal od­bi­jają się
swoim echem.

                                                          sol8 30 czerwca 2012, 00:04